.

+

en realidad, sólo somos gotas contra el suelo.

Lovely Luna.

11.8.09

Mirada agochada.





Un,dous,tres... Dulce tarde de vrao. Pode que a vista que contempla non sexa a mellor do mundo,pero se mira ben pode ver a vida que hai dispersa ante os seus ollos."Ó mellor non é unha realidade perfecta,pode que teña algo de fantasía.Que sexa a miña irrealidade",pensa ela. De vez en cando dase a volta e ve o outro mundo,aquel onde as variedades de verde enchen os sentidos de tal maneira que non sabes cal é cal,só distingues o fermoso.Pero volve á postura principal,mirando a ría, á aquela paleta viva de cores.Non está pensando,só disfrutando. Un,dous,tres... Fin do doce.













Encántalle este texto:

"Esta eres tú. Con los ojos cerrados, bajo la lluvia. Nunca pensaste que estarías así, nunca te viste, como lo dirías... como...., como esas personas que disfrutan mirando la luna, que se pasan horas mirando las olas o los atardeceres o, o el viento en los sauces, supongo que sabes de que clase de personas hablo, a lo mejor no. Pero resulta que te gusta estar así, pelándote de frío, notando como el agua traspasa tu chaqueta, te llega a la pil. Y el olor. Y el tacto de la tierra que se hablanda. Y el sonido del agua chocando contra las hojas. Todas las cosas de las que hablan los libros que no has leído. Esta eres tu, quien iba a pensarlo."

No hay comentarios:

Publicar un comentario