I see you.

A súa voz anda perdida na memoria do tempo,din.Xa non se escoitan os choros mudos da soidade.

Fai un tempo que se apartou do camiño e agora anda na procura dunha escada que lle permita subir e refuxiarse non se sabe onde, ou iso é o que contan.

Din que o mundo no que estivo nunca foi bo, e que agora sigue sendo igual.Non ten a costume de mudare por iso mesmo se perde.Anda na procura dunha ruta segura,da fórmula que lle permita seguir sendo un algo,agochado o elemento principal no sonriso da esquina oeste.