Nalgúns días non ve a diferenza entre a realidade e a irrealidade ou entre un alguén e un naide.En certo sentido ve reflexado nesto etapas dunha vida,chea de altibaixos que nunca saen a luz.
A lazada que fai en ocasións o tempo levanos por curvas cada vez máis pechadas que teñen como fin o abismo,complexo de atravesar sen ás e soños.O abismo do descoñecemento interior é cada vez máis grande en tempos coma este,aínda que un soño sempre fai de lanterna,iluminando o angosto camiño que leva á plenitude ou,como pouco, ao benestar.
No hay comentarios:
Publicar un comentario